У стагоддзе глабальных сетак, iPad і iPhone шматлікім вельмі складана ўбачыць, адчуць, а іншы раз і адчуць на сабе тонкую грань паміж Мірам існым - разрозненым і пазбаўленым уласнай анталогіі, у якім усе мы фізічна існуем, і Мірам Духоўным - адзіным і сакральна жыватворным светам вышэйшай матэрыі, які цалкам знаходзіцца ў плоскасці духоўнага пазнання.
На мой погляд, цяпер мы большасць людзей адыходзіць усё далей і далей ад пошукаў духоўных ісцін і Боскага пачатку. Духоўнае жыццё сучасных людзей бедная і ў ёй няма ўсведамлення неабходнасці жыць у гармоніі з Богам.
Сёння ў Расіі, ды і не толькі ў ёй, некаторыя прадстаўнікі чалавечай расы ідуць на адкрытыя акты блюзнерскі, дазваляюць сабе асуджаць (у большасці выпадкаў з-за зайздрасці) свяшчэннаслужыцеляў і святую царкву. Некаторыя з гэтых чалавекападобных дзеля ашаламляльных шоў і піяру караскаюцца на крыжы або, што значна горш, спілоўваюць іх у голым выглядзе.
Разам з тым, яшчэ дваццаць гадоў таму, калі доўгачаканая Вера ў Бога прыйшла ў нашы хаты, і мы ўсім светам аднаўлялі разбураныя савецкімі бязбожнікамі храмы, многія з нас і падумаць не маглі пра тое, што пройдзе ў будучым з Святой Верай. Пра тое, што нейкія малалеткі стануць апаганьваць нашы Святыні! Пра тое, што так званыя "зоркі" змогуць нахабна вяшчаць з царкоўнага амбона! Пра тое, што галоўны храм Расіі за пачак долараў ЗША можа ператварыцца на некалькі гадзін у бардэль.
далей