Fragmenty z
Historia, rozwój i przyszłość Kpop i koreańskiego przemysłu muzycznego
Przez: Hannah Waitt
Kiedy ostatni raz skończyliśmy w moonROK „Historia Kpop” Serie, telewizyjne stacje nadawcze zostały ustanowione jako podstawowy środek, za pomocą którego Koreańczycy konsumowali muzykę. W rezultacie ich muzyczny gust ograniczał się tylko do tego, co było nadawane w telewizji, hamując rozwój jakiejkolwiek nowej lub oryginalnej muzyki. W rzeczywistości, gdyby nie Seo Taiji i The Boys, krajowy przemysł muzyczny Korei ryzykował śmierć.
Wraz ze wzrostem liberalizacji mediów i rozwoju technologii komunikacyjnych w latach 90. Koreańczycy (i reszta świata) zyskali szybszy i łatwiejszy dostęp do amerykańskiej kultury popularnej i artystów, i podobało im się to, co widzieli. Pożądanie rosło wśród koreańskiej ludności na świeższą, bardziej ekscytującą formę rozrywki niż powolne ballady i tradycyjną muzykę kłusową, której słuchali przez ostatnie 30 lat. Co więcej, lata dziewięćdziesiąte przyniosły erę boomu gospodarczego w Korei, zwiększając dochód do dyspozycji i siłę nabywczą, a także czas wolny dla młodzieży Korei, która była głównym konsumentem kultury popularnej. W tym środowisku ciekawości popkultury i dobrobytu ekonomicznego Seo Taiji i Chłopcy szturmowali Koreę.
Przed Seo Taiji i the Boys Koreańczycy widzieli muzykę amerykańską i widzieli muzykę koreańską, ale nigdy wcześniej nie widzieli połączenia dwóch do soboty 11 kwietnia 1992 roku, kiedy zagrali swój pierwszy singiel „Nan Arayo (Wiem), ”podczas weekendowego programu muzycznego MBC. Grupa przyjęła popularne amerykańskie dźwięki rapu, rocka, techno i R&B oraz połączyła je z koreańskimi tekstami, tworząc unikalną hybrydę nowoczesnej i tradycyjnej kultury popularnej z dwóch bardzo różnych części świata.
Chociaż sędziowie serialu i publiczność na żywo byli wyraźnie zszokowani i zdezorientowani, skoordynowane i energiczne trio tańca przenosi się do optymistycznych hip-hopowych kawałków szalonych nastolatków w całym kraju. W rzeczywistości singiel zajął pierwsze miejsce na rekordowym 17 tygodni. Seo Taiji i Boys stworzyli zupełnie nowy gatunek, który wyróżnił muzykę młodzieży od muzyki dorosłych. Po raz pierwszy ktoś pisał muzykę, do której mogą się odnosić dzieci i młodzież; teksty nie dotyczyły dramatycznych zrywów czy nieśmiałych spojrzeń na dziewczęta (choć wprawdzie niektóre teksty dotyczyły miłości), ale raczej frustracji wobec systemu szkolnego i ucisku młodzieży poprzez rządowe pranie mózgu. Z tego powodu do dziś większość profesjonalistów z branży określa dokładną datę debiutu Seo Taiji i debiutu Boys jako ostateczny początek Kpop.
Seo Taiji i jego załoga (co zauważysz także Yang Hyun Suk, założyciel i dyrektor generalny firmy) YG Entertainment ) stwórz ten nowy gatunek; zmieniły cały koreański przemysł muzyczny. Po raz pierwszy artysta nie został zdefiniowany ani kontrolowany przez stację nadawczą. Seo napisał całą muzykę, odrzucając potrzebę zespołów lub aranżerów studia. Zaprojektował wszystkie występy osobiście, a zatem nie przydał się zespołom tanecznym lub choreografom stacji radiowej. Zrobił to, czego wcześniej nie robił żaden inny artysta, iw ten sposób niemal z dnia na dzień zniszczył „gwiezdny system studyjny”.
Artyści nie będą już podporządkowani kierunkom i wymaganiom stacji nadawczych. Po Seo Taiji i the Boys wpływ sieci nadal się osłabiał, i jak to się stopniowo robiło, koreańskie firmy rozrywkowe powstały w celu zapewnienia alternatywnych ścieżek do sławy. Podczas gdy Seo Taiji i Boys pozostawali razem tylko przez kilka lat, wywarli trwały i znaczący wpływ na koreański przemysł muzyczny.
Producenci dostrzegli wielką szansę dzięki ogromnemu sukcesowi grupy, ale ponieważ złamali wszystkie zasady systemu studyjnego, przemysł muzyczny musiał znaleźć nowy sposób na stworzenie stabilnego zapasu gwiazd i przebojów. Dzięki tej konieczności nowego trybu działania duże koreańskie firmy rozrywkowe zdominowały koreański przemysł muzyczny. Tworzenie masywnych firm rozrywkowych, takich jak SM Entertainment, YG Entertainment i JYP Entertainment, będzie tematem przyszłotygodniowej kolumny, więc bądź na bieżąco z „The History of K-pop”, aby dowiedzieć się więcej o tym, jak i dlaczego K-pop jest tak, jak jest dzisiaj.
